- Pamiętam, że czekaliśmy na Gwiazdora wypatrując go przez okno, bo to oznaczało chwilę strachu i prezenty. Jednak gdy tylko za oknem można było usłyszeć dzwonek, pędziliśmy co sił w nogach za spódnicę mamy – opowiada Bożena Jędrzejczak, jedna z pomysłodawczyń odnowienia tradycji we wsi.

- Organizujemy się i próbujemy wskrzeszać zapomniane zwyczaje – dodaje Paweł Bimek, który koordynuje całą „akcję”. – Najpierw zrobiliśmy nabór chłopaków, a teraz czekamy na zgłoszenia rodzin, które chcą przyjąć Gwiazdora. W tym roku chodziło będzie ich aż siedmiu.

Odwiedziny Gwiazdora i Gwiazdki to zwyczaj wielkopolski, ale region lubuski słynie z tego, że jego różnorodność kulturowa jest dość bogata, dlatego warto zagłębić się także w te zwyczaje. Dąbrówka Wielkopolska leży dwa kilometry od granicy z Wielkopolską.

Frunsia z Klakotów tak opisuje Gwiazdory z Dąbrówki:

We Wigilie u nos we wsi prezenty zawsze przynosiuły Gwiździory. Jak taki stanuł na progu tło   sie ledwie w drzwi mieściuł, śnupe mioł brzydkum, obleczuny buł w  długi kożuch, filcoki na girach i czope z klapami na głowie przeposany buł słumianym łobrzusłym. W łapie trzymoł kańciok, dzwunek i łańcuch a tak ryczoł że sie zimia trzynsła. Jo żym zawsze buła usłuchano i grzeczno to żym smary nie dostała, ale żeby prezent dostać musiałażym pocirz mówić albo kolinde zaśpiwać. Razym z Gwiździorym przyszła tyż Gwiozdka cało na bioło ubrano z welonym na buzi i gwiozdkum złotum na głowie, una zawsze dzieci bruniuła, ale jak ktu buł nicpoty tło gu rózgum po łapach pogłoskała. Każdy mioł strach, ale wszyscy nie mogli sie doczekać kiedy we Wigilie takie goście nos odwiedzum. Mum nadzieje że latoś w Dumbrówce tradycja sie odnowi i nie Mikołaj ino Gwiździur prezenty dziecium przyniesie.